Het verhaal achter “Ramblin’ Gamblin’ Willie”
In de vroege jaren 1960 waren de Clancy Brothers en Tommy Makem reeds gevestigde waarden en behoorden zij tot de toonaangevende folk artiesten.
Ze waren gevestigd in de New York buitenwijk van Greenwich Village. The Village was stilaan het brandpunt geworden voor jonge folkies. Velen van hen zoals Peter, Paul and Mary, Paul Simon, Tom Paxton en John Sebastian van The Lovin ‘Spoonful zouden later grote sterren worden. Maar de grootste ster van allemaal zou die frisse jongeman worden die opkeek naar The Clancy Brothers en ze bijna dagelijks om raad vroeg.Hij had net zijn naam veranderd van Robert Zimmerman naar Bob Dylan.
Dylan bracht veel tijd door met te kijken hoe de band werkte en hun zangstijl te bestuderen.
In zijn autobiografie, “Memoires of an Irish Troubadour” beschrijft Liam Clancy Dylan als een rusteloze, ietwat friemelende jongen die steeds weer leek op te dagen waar de band speelde. Hij was er altijd en leek hen zowat te volgen. Ze vonden het niet erg.
Dylan zei dat zijn geest toen als een soort spons werkte. Hij absorbeerde informatie in een razend tempo, en The Clancys waren een uitstekende bron.
Dylan hield van de verhalende kracht van Ierse liederen
In zijn autobiografie Chronicles spreekt Bob Dylan over die periode en hoe de Clancys hem beïnvloedden. De meeste biografieën van Dylan, zoals “Down the Highway” hebben het uitgebreid over zijn relatie met de Clancys tijdens zijn beginjaren als kunstenaar.
Hij werd goede vrienden met de band, met name met Liam Clancy en Tommy Makem.
Ze lieten hem kennis maken met talrijke Ierse nummers als “The Ould Triangle” en “Brennan on the Moor”. Dylan hield erg veel van dit laatste. Ook de rebelsongs ontroerden Dylan.
In “Chronicles” beschrijft Dylan hoe veel van zijn tijdgenoten in de vroege jaren zestig probeerden actuele nummers te schrijven gebaseerd op verhalen uit de kranten.
Dylan vond dat de meeste van die songs vrij tam waren, ze misten kracht en emotie. Hij hield meer van de zeggingskracht van die Ierse rebelsongs die de Clancys zongen.
Hij schreef: “What I was hearing pretty regularly, though, were rebellion songs, and those really moved me. The Clancy Brothers — Tom, Paddy and Liam — and their buddy Tommy Makem sang them all the time.”.
Net als vele idealistische jonge mannen werd Dylan aangestoken door de verhalen van de Ierse rebellen in de liedjes van The Clancys.. Hij was gek op die krachtige melodieën. Dylan vond Liam Clancy zonder meer de beste ballad zanger van zijn tijd.
Ze herinnerde hem aan de helden uit de Amerikaanse liederen gezongen door mensen als Woody Guthrie.
Op een dag toonde Bob Liam Clancy en Tommy Makem een nieuw lied dat hij had geschreven genaamd “Ramblin Gamblin Willie”. Het ging over een rebelse volksheld en was geschreven op een melodie die hijvan de Clancys had geleerd, “Roddy McCorley”. De Clancys waren gecharmeerd.
De Clancy Brothers en Tommy Makem zongen op de Ed Sullivan Show in Amerika in 1962. De impact was enorm.
Ze werden instant beroemdheden en werden onmiddellijk gevraagd voor platen opnames.
Op een dag kregen ze een telefoontje van de legendarische John Hammond van Columbia Records. Hij had een harmonica-speler nodig voor opnames tijdens een middag sessie met Harry Belafonte. Liam stelde Bob Dylan voor.
Liam Clancy weet dat Dylan nooit is vergeten wat de Clancys voor hem betekenden. Hij nodigde hen uit om te spelen op zijn 30e verjaardag concert in 1992. Zij voegden zich bij hem op het podium voor “When the ship comes in”. Na de show ging iedereen terug naar de pub van Tommy Makem’s in New York voor een feestje.
Die avond vertelde Liam Dylan dat de Clancys eraan dachten een album op te nemen met zijn songs in een Ierse bewerking.
Dylan keek vol ontzag en zei: “Zou je dat Liam? Zou je dat doen? “
Clancy vroeg hem of hij het erg zou vinden. Dylan keek hem verbaasd aan en zei: “You still don’t get it do you Liam? You’re my heroes man, you’re my heroes.”
Bob Dylan – Ramblin’ Gamblin’ Willie
The Clancy Brothers & Tommy Maken – Roddy McCorley
Geen opmerkingen:
Een reactie posten